Ponešto iz prošlosti Slatine

Prvi put pod tim imenom spominje se 1548. godine u turskim popisnim tefterima, koje je objavio Adem Handžić u knjizi „Tuzla i njena okolina u XVI vijeku“. Bila je u sastavu nahije Nenavište (Gradačac).

Slatina se spominje i u izvještaju fra Marijana Pavlovića 1623. godine kao župa pri samostanu u Modriči.

U turskom popisu iz 1711. godine kaže se da u Slatini postoje dva timara (posjed koji pripada spahijama, vjerevatno slabo naseljen ili nenaseljen) i pripadaju spahijama Omeru i Jusufu.

Fra Pavo Dragičević u svom popisu katolika koji je sačinio u periodu od 1741-1743. godine navodi da župa Slatina broji 108 katolika od čega 68 odraslih i 40 djece.

Kada je došlo do podjele Slatine na Donju i Gornju, ne zna se.
Donja Slatina se prvi put spominje u popisu Srba haračkih obveznika 1851. godine. Popis je bio 5.2.1851. godine a selo je popisano kao parohija popa Teodora Crnjaka. Na području današnje Srednje Slatine tada je popisano 28 pravoslavnih domaćinstava.

Srednja Slatina je bila dio Donje Slatine i po popisima Austro-Ugarske 1879, 1885 i 1995 godine.

Prvi put kao zasebno selo spominje se u popisu stanovništva 1910. godine. Izdvojila se kada je za donjoslatinskog kneza došao Trivo Subanović. Imala je 110 kuća i 824 stanovnika (622 katolika i 202 pravoslavca).

Njivak se izdvojio iz Srednje Slatine osamdesetih godina XX vijeka.

Selo je najvjerovatnije dobilo ime po riječi slatina koja označava zemljište sa slanom vodom.

Ознаке: Istorija

0 коментара :

Постави коментар

Пријавите се на: Објављивање коментара ( Atom )

Pretraga

Kategorija članaka

Arhiva članaka

Omiljene stranice