Iguman Jovan Nedić, Selo Slatina kod Bosanskog Šamca i njena okolina, 1990
8.    Današnje stanovništvo

      Stanovništvo Slatine, odnosno Posavine nije autohtono. Kao što je napred navedeno ono se u prošlosti nekoliko puta menjalo. Sadašnje stanovništvo počelo je naselјavati ove krajeve sredinom XVIII veka./20/ Ni ono se nije moglo odmah stabilizovati, jer su migraciona strujanja nastavlјena sve do kraja XIX veka. Zbog toga je nemoguće ustanoviti koji su rodovi u Slatini najstariji.
      Da je sadašnje stanovništvo zaista mlađeg porekla može se videti i na osnovu očuvanih spiskova o haračkim obveznicama iz 1851. godine iz 11 posavskih sela, a koje je pronašao i objavio dr Milenko Filipović 1938. godine./21/ Ovaj spisak predstavlјa redak dokumenat za Posavinu, jer pruža dragocene podatke o broju pravoslavnih domova po rodovima, o kućnim zadrugama, crkvenoj organizaciji itd. Iz dokumenta se vidi da je Slatina 1850. godine imala svega 179 pravoslavnih domova. Rodovi su retki sa dva i više domaćinstava kao i zadruge sa više generacija.
      Od 104 pravoslavna roda koliko ih je 1850. godine bilo u Slatini, 59 rodova su imali samo po 1 domaćinstvo, 27 po dva domaćinstva, 11 po 3 domaćinstva, 2 roda po 4 i 5 rodova po 5 domaćinstava. Pada u oči da je priraštaj kod nekih rodova bio veliki u odnosu na sadašnje stanovništvo, dok je kod drugih stagnirao ili sasvim opao. Samo nekoliko primera. Bosića je npr. 1850. godine bilo 3 kuće od kojih 2 u Grbači i 1 u Panjiku (sadašnji Majstorovići). Međutim Bosića damas ima 40 kuća, a Majstorovića samo 1. Džombića je pre 130 godina bilo 5 kuća, a toliko ih ima i danas. Đukanovića je pre bilo 3, a danas 1 kuća itd.
      Rodovi po broju domaćinstava koji se spominju u haračkim tefterima 1851. godine, a koji se i danas nalaze u Slatini su sledeći:
       Po 1 domaćinstvo imali su rodovi: Antići, Aranđići, Babiće, Bijelјići, Gajići, Damjanovići, Dejići, Đekići, Đukići, Živkovići, Milići, Mićići, Popovići, Radići, Sekulići, Stajići, Stanišići, Stevići, Stojančevići i Tanasići.
       Po 2 domaćinstva imali su rodovi: Žabarac, Ilići, Kovačevići (današnji Tošići), Lazukići, Markovići, Nedići, Patkovići, Petrovići, Radulovići, Skrobići (današnji Stokići), Stankovići, Stevanovići, Teodorovići (današnji Petrovići), Tubakovići i Tuzlakovići.
      Po 3 domaćinstva imali su rodovi: Babići, Bosići, Vasilјevići, Đukanovići, Kertići, Kostići, Podbarci (današnji Simeunovići) i Šlјokići.
      Po 4 domaćinstva imali su samo dva roda – Gvozdeni (današnji Ostojići) i Đurići
      i po 5 domaćinstava imali su rodovi: Vuksanovića, Gulјaševići, Savići, Crnjakovići i Džombići.
      Znatan broj porodica se iselio. Samo u 1850. godini iselili su: Nako Abadžić i Đuka Mitrović u Gradačac, Jeremija Teodorović u Brčko, Jovo Trivić u Lončare, Toma Panić u Obudovac i Jovica Gerić u Beograd. /22/
      Sasvim izumrli rodovi: Đurići, Zećirovići, Janići, Lazarevići, Lugonjići, Puškarevići, Tošići, Trivkovići, Čavalići, Šišići (Pantići), a posle Drugog svetskog rata: Gulјaševići, Pavlovići, Subanovići.
      Ima više rodova koji su bili u Slatini 1850. godine, ali se za njih ne zna da li su se iselili ili izumrli. Nema ma primer više: Abadžića, Aleksića, Bakula, Vidića, Vujanića, Vukelјa, Vukovića, Gerića, Gojkovića, Dakića, Inđića, Jakovlјevića, Jankovića (od Jankovića su Pajići - Pajo Janković p.a), Kneževića, Kokića, Krezara, Kršića, Nikolića, Orozovića, Polića, Petkovića, Tešanovića, Tovirića, Trivića, Trivunovića, Trtića, Udovčića, Čuričića i Šarića.
      Ostali rodovi koji se danas nalaze u Slatini, a ne spominju se u navedenim spiskovima svakako su doselili posle 1850. godine, ukoliko nisu uzeli novo prezime.

      Za rimokatoličko stanovništvo postoje nešto stariji podaci. Zna se da je 1743. godine u Slatini bilo 11 rimokatoličkih rodova: Akmedžići, Grgići, Kneževići, Kovači, Kozići, Kristići, Mendeševići, Pavići, Stojići, Sušići i Stojanovići sa svega 12 domaćinstava./23/
      Samo je rod Stojanovića imao 2, a ostali rodovi po jedino domaćinstvo, što znači da je stanovništvo bilo vrlo sveže. Međutim, ono se u Slatini nije dugo zadržalo, jedva tri i po decenije, a potom je nestalo, jer se iselilo ili izumrlo.
      Godine 1768. ovde se javlјaju novi rimokatolički doselјenici. Bilo ih je 6 familija (sa 14 domaćinstava): Vulići i Župarići koji su imali po 1 domaćinstvo, Jovići i Paradžik po 2, a Pipunići i Raiči po 4 domaćinstva./24/ Sem Jovića ni ovi se rodovi nisu zadržali u Slatini, jer ih nema među današnjim rimokatoličkim familijama. Iz ovoga se vidi da je i posle 1739. godine slatinsko stanovništvo bilo pokretno i nestabilno.
      Da li je etnička struktura stanovništva u Slatini i ranije bila ovakva kakva je danas, nije poznato.
      Zna se da je selo Crkvine 1655. i 1673. godine bila rimokatolička župa pod imenom Crkvište i zajedno sa Tramošnicom pripadala je modričkom konvenatu. U jednoj velikoj seobi posle 1691. godine nestalo je te župe, jer se tada izgubilo celo rimokatoličko starinačko stanovništvo./25/
      Orašje je do 1867. godine bila pravoslavna parohija, koju je iste godine po Sultanovoj naredbi morao napustiti zajedno sa vernicima poslednji njen sveštenik Nikola Jovanović zbog naselјavanja Turaka (Muslimana) doselјenih iz Srbije I tako se u mnogim posavskim selima usled prinudnih seoba iz osnova menjao etnički sastav stanovništva, a što nije isklјučeno ni za Slatinu.
      Kao što je napred navedeno Sletinu naselјava stanovništvo dveju konfesija – pravoslavni i rimokatolici. Prvi su srpske, a drugi hrvatske nacionalne pripadnosti. Pravoslavni i rimokatolici uvek su živeli u dobrim odnosima i nikada nisu dozvolјavali da verska ili nacionalna netrpelјivost dođe do izražaja. To se naročito pokazalo za vreme Drugog svetskog rata.

___________________________
/20/ Istorija naroda Jugoslavije, Beograd 1960, knj. II, str. 1239; A. Giljferding, Navedeno delo, str. 352.
/21/ Dr. Milenko Filipović, Popis Srba haračkih obveznika u Modriči i oklini 1851, (X knj. Radova Naučnog društva BiH Sarajevo 1958, 111-158).
/22/ Dr. M. Filipović, Navedeno delo.
/23/ Dr. Dominik Mandić. Chroati catholici Bosnae et Hercogovinae, Roma, knj. I.
/24/ Isto, knj. II, str. 207.
/25/ Stjepan Pavičić, Podrijetlo hrvatskih i srpskih naselja i govora u Slavoniji, Zagreb 1953, str. 259, 265.