Srednja Slatina, istorijski gledano, prvo je bila dio Slatine a kasnije dio Donje Slatine. Ne znamo pouzdano kada se desila podjela na dvije Slatine (gornju i donju), vjerovatno oko 1850. godine. Godine 1851. u popisu haračkih obveznika popisane su dvije Slatine. Znamo da se Srednja Slatina izdvojila iz Donje Slatine 1910. godine.

On, dalje,  kaže da je nahija Nenavište (prostor između rijeka Tinje, Bosne i Save sa središtem u Gračcu) u prelaznom periodu (smjena otomanske i bosanske vlasti) dugo vremena bila gotovo pusta.

To potvrđuju i turski defteri iz 1533. godine koji na prostoru nahije Nenavište  popisuju samo 4 slabo naseljena mjesta, varoš Gračac (Gradačac), Bihća Glavica, Koprivnica i Modriča sa svega 49 kuća.

Gore navedena sela, među kojima i Slatina naseljena su u periodu između 1533 i 1548 godine. Naselilo ju je pravoslavno stanovništvo /1/ iz Srbije, Hercegovine i Crne Gore. Nahija Nenavište već je 1548. godine imala 436 kuća. Rezultat je to svakako davanja povlastica turske vlasti pravoslavnom stanovništvu da bi obezbjeđivali i čuvali granicu.

Međutim, čim bi prestala potreba za njihovim angažovanjem oni su gubili te povlastice što  ih je stavljalo u ekonomski težak položaj i često ne mogavši prehraniti svoju porodicu napuštali bi ove krajeve. Dodatni problemi nastali su porazom Osmanlija u ratu sa Austrijom (Bečki rat, izbio 1683. godine). Ogorčeni ovim porazom oni su pljačkali i palili hrišćanska sela. Nastupile su i gladne godine. (1674,1690 i 1740). /2/ Epidemije su harale i pustošile stanovništvo, najpoznatiji su bile kuga i kolera (1690, 1731 i 17419). /3/ Usljed takvog stanja ovi prostori su opustjeli.

Takvo stanje je bilo sve do sredine XVIII vijeka kada se na ove prostore naseljeva novo stanovništvo.

Pravoslavno stanovništvo doseljavalo se sa juga, iz Starog Vlaha. Polimlja, Gornjeg Podrinja, Hercegovine, Crne Gore i Sedmoro Brda i sa zapada od banjalučkog i travničkog okruga.

Katoličko stanovništvo doseljavalo je iz srednje  Bosne i Žepča. /4/

To stanovništvo se uglavnom održalo na ovim prostorima do rata 1992. godine.

Na ovim prostorima u predtursko doba sigurno je da je živjelo stanovništvo slovenskog porijekla, pravoslavne i katoličke vjere,  možda i bogumili koje spominje Handžić (kažem možda jer velika su sporenja u naučnim krugovima oko pitanja ko su i šta su bogumili).

Neki izvori /5/ smatraju da je na prostoru Slatine prije dolaska Turaka bio smješten srednjovjekovni grad Tišnica koji se spominje u ranijim izvorima (u ugovoru iz 1426) a kome se do danas nije ušlo u trag.

/2/ Đorđe Pejanović, Stanovništvo Bosne i Hercegovine, Beograd 1955. (SAN, knj. 12).

/3/ Dr Risto Jeremić, Prilozi istoriji zdravstvenih i medicinskih prilika Bosne i Hercegovine pod Turskom i Austrijom, 1952.

/4/ Dr Risto Jeremić, O poreklu stanovništva tuzlanske oblasti, Godišnjak Geografskog društva, 1922, dr. A. Handžić, navedeno djelo.

/5/ Grad Tišnica nalazio se nedaleko od Gradačca i prvi put se spominje 1426. godine, (A. Hofer, Položaj nekih mesta u povelji kralja Sigismunda od 1426, GZM, 1893., Rajko Ilišković, Posavski čvor opstanka, 2002.)

/2/ H. Šabanović, Bosanski pašaluk, 1959.

/3/ Osnovan je Gračanički kadiluk, Šabanović smatra da je osnovan oko 1670 g. dok Handžić na osnovu dokumenata koji su kasnije pronađeni utvrđuje da se to desilo oko 1571. g.

/4/ A Handžić, Tuzla i njena okolina u XVI vijeku, 1975. g.

/5/ Osnovan je Bosanski pašaluk.

/6/ Vidi uvod. U administrativno-teritorijalnoj podjeli nije bilo promjena.

/7/ Ukinut je Zvornički sandžak a njegova teritorija pripojena Bosanskom sandžaku.

/8/ Omer paša Latas izvršio reforme i uveo novu podjelu Bosne. Ukidanjem sandžaka ukinute su i mnoge nahije među njima i nahija Nenavište. U ovom periodu prvi put se spominju i dvije Slatine (gornja i donja) i moguće je da one imaju veze sa ovim reformama. Njih nalazimo u popisu haračkih obveznika iz 1851. godine. Prota Petar Jovanović u svom rukopisu sveštenike do tog perioda zapisuje kao sveštenici slatinski a od tog perioda zapisuje sveštenike i gornjslatinske i donjoslatinske. 

/9/ Bosna je postala vilajet.